مقایسه ی لامپ های تصویر تلویزیون

بسته به بودجه و هزینه مصرفی در خرید یک تلویزیون، شما میتوانید انتخابهای متنوع و متفاوتی داشته باشید.
در کل سه تکنولوژی عمده و اصلی در تولید صفحات نمایش بکار برده میشود.
نخست تلویزیونهای CRT (Cathode Ray Tube) یا فناوری لامپ اشعه کاتدی:
در این سیستم یک تفنگ اشعه کاتدی با سه چشمه جداگانه به تولید و پرتاب الکترون با انرژی های مختلف می کند. الکترونهای پرتاب شده بعد از گذشت از میان چنبره های میدان مغناطیسی و پیدا کردن مسیر خود به هدف که همانا صفحه شیشه ای تلویزیون است برخورد می کنند. صفحه شیشه ای تلویزیون از پشت به مواد فلوئورسنت آغشته است که در صورت برخورد الکترونها با انرژی خاصی نورهای قرمز سبز یا آبی از خود ساطع می کنند. بدین ترتیب تصویر حاصل از ترکیب این نورها با درصدهای مختلف پدید می آید . وزن بالا، حجم زیاد و مصرف انرژی بالا از معایب عمده این نوع تلویزیونها می باشد. ولی به خاطر قیمت مناسب اغلب خانواده های ایرانی در سبد خرید خود به سمت استفاده از این محصول میروند.
کمپانی ساسونگ با ابداع روشی توانست تا حدودی از معایب تلویزیونهای CRT کاسته و نسل جدیدی از تلویزیونهای CRT را به بازار عرضه کرد .این نسل از تلویزیونهای لامپ کاتدی که به Slim fit معروف است از لحاظ حجم کوچکتر از انواع دیگر CRT هستند. در واقع به خاطر قرار گیری لامپ تصویر با زاویه خاص، ضخامت Slim fit تا حدود 40% کاهش یافته ، که این فناوری فعلا در اختیار سامسونگ قرار دارد . کم شدن ضخامت Slim fit این امکان را به سازندگان آن داده که بتوانند در فضاهای خالی باقی مانده امکانات و تکنولوژی های بیشتری را به کار گیرند که از آن جمله میتوان به بلندگوهای قویتر و سیستم های ورودی و خروجی با تصویر پیشرفته تر اشاره کرد.
از حدود 15 سال پیش با ظهور کامپیوتر های نوت بوک (با مونیتور های باریک) فناوری ساخت نسل جدیدی از صفحات نمایش هم پا به عرصه ظهور گذاشت. دستیابی به کیفیت بهتر تصویر به همراه مصرف کمتر انرژی،باعث شده که این تکنولوژی با شتاب بیشتری پیشرفت کند. تلویزیونهای باریکی که می توانند به صورت یک تابلوی باشکوه، زیبایی خانه شما را دو چندان کنند.
هنگامی که می خواهید بین تلویزیون پلاسما و LCD (صفحه کریستال مایع) یکی را انتخاب کنید، در واقع میان دو تکنولوژی در حال رقابت مقایسه انجام می دهید. هر دوی این تکنولوژی ها دو روی یک سکه دیجیتال هستند و در تلاش برای رسیدن به نتایج مشابه : تصویری شفاف و با رنگ طبیعی
شباهت LCD و پلاسما تنها در ظاهرشان خلاصه می شود، چرا که این دو از دو تکنولوژی متفاوت برای نمایش تصویر استفاده می کنند که البته هر کدام نیز معایب و محاسن مخصوص به خود را دارند.
در تلویزیون LCD ذرات و مولکولهای کریستال مایع در میان صفحات شیشه ای پلاریزه شده و فیلترهای رنگی قرار دارند. همچنین یک لایه الکترود بسیار باریک کار تحریک کریستال مایع را بر عهده دارد. نور سفید خارج شده از یک لامپ واقع در پشت صفحه LCD بعد از عبور از لایه اول شیشه پلاریزه می شود. اختلاف پتانسیل خاصی نورهای اصلی موجود در نور سفید را جهت می دهد و بعد از عبور از فیلترهای آبی، سبز و قرمز اگر نور حاصل در راستای جهت پلاریزه شیشه دوم بود از آن عبور می کند.

ولی در تلویزیونهای پلاسما تکنولوژی شکل گیری تصویر نسبت دوری با اتفاقی که در لامپهای فلوئورسنت رخ می دهد دارد. بدین نحو که صفحه نمایش از چندین سلول تشکیل شده است که در میان دو صفحه شیشه ای مجزا محصور شده اند. در شکاف بین شیشه ها ترکیب گاز زنون و نئون قرار میگیرد که در حین ساخت به صورت پلاسما در آمده است . در هنگام کار این پلاسمای باردار شده توسط الکترونها تحریک شده تولید نورهای قرمز، آبی و سبز را می نماید که این نیز در نهایت موجب شکل گیری تصویر می گردد.

مزایای پلاسما به LCD
شاید بزرگترین عامل برتری پلاسماها (علاوه بر فاکتور قیمت) توانایی خاص آنها در به نمایش در آوردن کامل رنگ مشکی باشد. چیزی که بزرگترین عامل ضعف LCD ها می باشد، تا جاییکه تقریبا هیچ LCD پیشرفته ای قادر به نمایش کامل رنگ مشکی نیست و در هر حال مقداری از نور پس زمینه به بیرون تراوش می کند. (به همین خاطر اگر محیط اتاق نشیمنتان تاریک است LCD کمی به مشکل برمی خورد)
دومین عامل برتری پلاسماها زاویه دید نسبتا بالای آنها در مقابل رقیب LCD خود است که در اینجا با فاصله گرفتن از یک پنل LCD کیفیت تصویر به نمایش درآمده کم کم رو به افول می رود در حالیکه این موضوع در مورد پلاسما تقریبا ثابت است.
سومین مورد تفاوت پلاسماها در توانایی نمایش با کیفیت بالای رنگهاست جاییکه باز هم همان تراوش نور از پس زمینه LCD ها بر کیفیت رنگهای به نمایش در آمده تاثیر منفی دارد. البته ممکن است این نکته را هم شنیده باشید که LCD ها در توانایی دنبال کردن تصاویر سریع (مثلا در یک فیلم حادثه ای با فریم های سریع) کند عمل می کند و سایه تصویر قبلی بر روی تصویر فعلی تاثیر گذار است که این نکته مربوط به صفحه نمایش های قدیمی LCD بوده که با کاهش زمان پاسخگویی LCD ها این نکته نیز تا حدودی مرتفع شده است.
و اما اصلی ترین عامل برتری پلاسما بر رقیب خود LCD که آن هم مطمئنا چیزی نیست مگر قیمت! پلاسماها خصوصا در اندازه های بالا قیمت بسیار کمتری را نسبت به LCD ها ارائه می کنند. مثلا یک پلاسمای 42 اینچی در حدود 30% بزرگتر از LCD با اندازه 37 اینچ است در حالیکه هر دو قیمتی تقریبا برابر (حدود 2 میلیون تومان) دارند.

مزایای LCD به پلاسما :
LCD ها قادر به نمایش پیکسل بیشتری نسبت به پلاسماهای هم اندازه خود می باشند، علاوه بر آن مصرف برق LCD ها حدود 30% کمتر از پلاسما است. از اینها گذشته وزن آنها نیز بسیار کمتر از پلاسما است که این موضوع مساله حمل و نقل و نصب دیواری آنها را آسانتر می کند.
طول عمر LCD ها نیز حدود 5/1 برابر بیشتر از رقیب پلاسمای خود می باشد. (لازم به یادآوری است که طول عمر یک صفحه نمایش زمانی است که روشنایی صفحه آن به نصف مقدار اولیه کاهش یابد)
نکته نهایی در مورد ضعف پلاسما در قبال LCD پدیده ای به نام جا افتادگی تصویر (Burn-in) است که در طی آن اگر تصویری به مدت طولانی بر روی صفحه ثابت بماند، سایه این تصویر تا مدتها بر روی صفحه نمایش باقی می ماند که به لطف پیشرفت فناوری و ویژگی های پلاسماهای جدید (مانند استفاده از Screen Saver) این موضوع به حداقل رسیده است.
به هر حال اگر در انتخابتان مساله مالی اهمیت دارد و در عین حال خواهان تکنولوژی برتر هستید مطمئنا پلاسما انتخاب بهتری خواهد بود. ولی اگر قیمت در درجه اهمیت بعدی قرار دارد و کیفیت بالای تصویر، حمل آسان و مصرف انرژی پایین برایتان مهم تر است بدون شک به LCD فکر کنید.
برای انتخاب تلویزیون می توان از اطلاعات گفته استفاده و انتخاب مناسبی کرد.
منابع :
oradoshop.com banehpedia.com khoshfekr.ir fanosoft.com
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده توسط م - باقری |
لينک ثابت
|پنج شنبه 22 دی 1390برچسب:راهنمای خرید تلویزیون,تلویزیون crt,تلویزیون پلاسما,تلویزیون plasma,تلویزیون lcd,تلویزیون led,مقایسه انواع تلویزیون,|